نامهٔ سرگشادهٔ سرهنگ علی قمری دربارهٔ مجموعهٔ تلوزیونی کیمیا
سلام بر سرورانم
ما ادعا میکنیم مسلمانیم و راه پیغمبر و ائمه اطهار را ادامه میدهیم. در «سریال کیمیا» چند نفر مرد و خانم و ده نفرى سرباز با ۵۰۰ تانک و توپخانه و دو لشکر عراق می‌جنگند. من در خرمشهر مسئول بودم، تا ۸ مهر فقط گردان دژ و تکاوران دریایى و ۳۰ نفر سپاه و بسیج و ۱۸۵ نفر از ژاندارمرى و شهربانى بودند. هشتم به بعد ۲۶۰ دانشجوی دانشکدهٔ افسری ارتش ۱۷۵ هوانیروز ۳۳ نفر افسر و درجه‌دار از دیگر یگان‌هاى ارتش ۲۵ نفر بسیج از تهران آمدند و ۳۰۰ نفر هم از مردم خرمشهر. ارتش حدود ۹۰۰ نفر شهید داد؛ فقط ۷۳۲ نفر گردان دژ شهید داد!
چرا اینها را نشان نمی‌دهند؟
نظر این است که مردم ندانند ارتشی‌ها چه شهامتى داشتند. قمرى‌ها و تکاوران دریایی و هوانیروز و زمینی و هوایی چه کردند در جنگ؟؟
واقعاً جای افسوس است...
ناخدا هوشنگ صمدی کسی بود که رویای تصرف یک روزهٔ خرمشهر را برای عراقیان به کابوس تبدیل کرد. وی با شنیدن جو متشنج مرزی، سریعاً خود را به گردان تکاوران پایگاه دوم دریایی ارتش در بوشهر رسانده و بلافاصله وارد نبرد خرمشهر می‌شود.
پس از ورود تانک‌های عراقی به شهر، طرحی ارائه می‌دهد که تا چند ساعت قبل از سقوط خرمشهر، هیچ تانکی جرأت ورود به شهر را نکرد.
وی دستور داد تعدادی از تکاوران نیروی دریایی، یگان‌های زرهی عراق را از طریق کانال فاضلاب خرمشهر دور زده و از چند طرف تانک‌ها را محاصره، تصرف یا نابود کنند. شرایط خرمشهر به قدری سخت بود که یکی از گروهان‌های تکاور برای ورود به شهر، به دستور ناخدا صمدی ۱۱ ساعت سینه‌خیز حرکت کردند تا از تیررس عراقی‌ها مصون باشند. ایشان همچنان در قید حیاتند. خدا حفظشان کند.
متاسفانه در سریال کیمیا و اکثر فیلم‌های دفاع مقدس، هیچ اشاره‌ای به مردان و تکاوران باغیرت نیروی دریایی ارتش و فرماندهان و دانشجویان شجاع دانشگاه افسری امام علی ارتش در دفاع از خرمشهر در روزهای ابتدایی جنگ نشده است.
لطفاً منتشر کنید تا اسطورهای مظلوم و بی‌ریای ارتش را همگان بشناسند. وقت آن رسیده که واقعیت نبرد خرمشهر بر همگان آشکار شود.
مقاومت ۳۴ روزهٔ خرمشهر در برابر چند لشکر زرهی و پیادهٔ عراق، یکی از شگفتی‌های تاریخ جنگ‌های کلاسیک جهان است ولی خلاف تصور، جهان‌آرا نبود که این حماسه را رقم زد. او تنها یکی از افراد مدافع شهر بود.
قهرمانان اصلی خرمشهر، تفنگداران و تکاوران کلاه سبز نیروی دریایی ارتش ایران بودند. این دلاوران گمنام با شجاعت و از جان گذشتگی، سقوط شهر را به تاخیر انداختند و به علت نرسیدن نیروهای کمکی پس از شلیک آخرین گلوله جان خود را فدای میهن کردند.
حدود ۴۰۰ نفر تکاور نیروی دریایی ارتش در جنگی نابرابر و تن به تانک، وحشت در دل ارتش مجهز صدام افکندند. ولی متاسفانه این حماسه به نام سپاه پاسداران رقم خورد و نامی از نیروی دریایی ارتش برده نشد.
جهان‌آرا یکی از مدافعان و شهیدان عزیز این حماسه بود ولی بی‌شک عظمت کار قهرمانان نیروی دریایی ارتش چنان است که باید سر تعظیم فرود آوریم و از روح پاک آنان و بازماندگان این ارتش جان‌برکف عذرخواهی کنیم. عذرخواهی برای ظلمی که در حق ارتش شد و خدمات آن در هشت سال جنگ به فراموشی سپرده شد.
ولی در آینده، تاریخ از اینان به نیکی یاد خواهد کرد. رسانه‌های ما با دروغ‌پردازی، همهٔ عملیات‌های موفق جنگ را به سپاه و بسیج نسبت می‌دهد در حالی که در ابتدای جنگ هنوز سپاه شکل لازم را پیدا نکرده بود و توان چندانی نداشت. نیروهای هوایی، دریایی و زمینی ارتش بودند که جنگ را اداره کردند.
خداوند این کشور را از دروغ محفوظ بدارد.
1399/10/28